سوخت که سوخت

به اندازه شمار احمق های دنیا میتواند مسکّن های متفاوت وجود داشته باشد و به اندازه تمام مسکّن های دنیا میتواند احمق های متقاوت وجود داشته باشد.یعنی این برابری به قدری صحیح و همه جانبه است که شما میتوانید در یک متن لغت مسکّن را بردارید و احمق را جایگزین کنید و مطمئن باشید که حق مطلب تمام و کمال ادا می سوخت که سوخت...

عکس حدود ساعت 7 صبح امروز در صفه گرفته شده:||
از گرد و غبار که حرف میزنیم از چه حرف میزنیم :((

کوه امروز چسبید با همه دیر اومدنای بچه ها با همه کنسل کردن های دقیقه نودی بعضیا با اون آشی که نزدیک قله یه زوج جوون مهمونمون کردن :) با اون 1 ساعت از هر دری حرف زدنا :) با اون همه ریز گرد هوا ولی بازم شکرت دیگه :))

سوخت که سوخت...

:( 

من هیچ . من نگاه 

ضریب تاثیر گذاری یه سری المان های خیلی بیشتر از المان های دیگه است و حذف شون قطعا تاثیر جبران ناپذیر تری داره .

روحش شاد و یادش گرامی :) 

پ.ن: دوم دبیرستان بودم و به واسطه کلاس های المپیاد مدرسه اسمشو شندیم. اون دو سال هر روز سایت استنفورد و پرینستون را رفرش میکردم . 

حالا بعد از 5 سال این خبر بد:(

سوخت که سوخت...

ترکیبی از روزنوشته و گاه نوشته ها و عکس ها و خاطرات و آنچه که خورشید می اندیشد. مینویسم که دفن نشود در روزمرگی ها. نوشته هام مخاطبی نداره و اصولا انتظار ندارم که کسی گذرش این دور و برا بیوفته برا همینه که گاهی اوقات که از مونولوگ صحبت کردن خسته میشم .میشینم و با سباستین گپ میزنم. سباستینی که وجود نداره ولی پای حرفای من میشینه :)

سوخت که سوخت...

تو شرایط سخت و پرتنش و پر از استرسه که آدم های خوش اخلاق شناخته میشن وگرنه تو هر شرایط عادی که همه خوش اخلاق و مودب اند . :)) 

شوخی و خنده و همزمان جدیت موقع انجام کار از فاکتورهایی هستند که باعث میشه یه تیم ورک جواب بده. سعی میکنم این فاکتور ها با کیفیت خوب عملی کنم ولی چقدر موفقم؟ باید از بقیه پرسید . 

به هرحال این هفته هم بیاد و بره که پرونده این ترم هم بسته بشه :)

عنوان از اهنگ رازقی اِبی:)

سوخت که سوخت...

دیروز خبر دادن که دکتر ب از گروه مخابرات فوت کرده:(  تو سایت دانشکده نشسته بودیم . واکنش ها مختلف بود. استاد خوب و مهربونی بود علاوه بر این معاون فرهنگی دانشگاه هم بود. امروز تشیع از روبروی ساختمون امور فرهنگی بود و فردا مراسمه تو مسجد. امروز دانشگاه بودم ولی فردا باید برم شرکت ( اگه شد فردا را صحبت میکنم که برم مراسم را حتما)
مجلس ختم باید شلوغ باشه باید اومد و کنار خانواده اون ادم وایساد تا اندکی تسلی خاطری باشه برای تنهایی عظیمی که به سمت ادم هجوم میاره. 

سوخت که سوخت...

+وقتی حواست نیست خیلی خوب خودتی... بارها این جمله را تجربه کردم . بارها ادم های اطرافم را وقتی اصلا حواسشون نبوده نگاه کردم و فقط سکوت کردم . خاصیت عجیبی داره . من هنوزم نمیدونم که باید چیزی که هستن را باور کنم یا چیزی که سعی دارن باشن را. هنوزم نمیدونم چیزی که خودم هستم را باور کنم یا چیزی که سعی د سوخت که سوخت...

پروژه یکی از درس ها تا دهم مهلت تحویل داره و اگه خودم تنها بودم قطعا بیخیال این پروژه مزخرف میشدم و چیزهای بهتر و لذت بخش تری یاد میگرفتم تو این فراغت تابستونی و کتابی که رو قفسه چشمک میزنه ( و کلی با ذوق و شوق از تو نمایشگاه امسال گرفتم=)) را شروع میکردم ولی... ولی من تنها نیستم و همگروهی دارم و ای سوخت که سوخت...

خونه ی مادربزرگه شادی و لواشک داره =) خونه ی مادربزرگه 1000 تا قصه داره=)) این داستان : شبی پر از خنده های الکی و بحث بر سر مسائلی که حتی اندازه یه سر سوزن هیچکدوممون توش تخصص نداریم=)))  2ساعت و43دقیقه داشتیم درباره  Dissociative identity disorder  و اینکه فیزیک فرد با عوض شدن شخصیت ها عوض میشه سوخت که سوخت...

ما شبی دست براریم و دعایی بکنیم
غم هجران تو را چاره ز جایی بکنیم
دل بیمار شد از دست رفیقان مددی
تا طبیبش به سر اوریم و دوایش بکنیم

این هجم از نبودنت ازاردهنده است . حواست هست؟
حواسم جمع این حواس پرتی هاست . باید تمرکز کنم رو یه پیشرفت خالص . پیشرفتی که ناب باشه و خالص
اخلاص واژه عجیبیه.. عجیب

سوخت که سوخت...